Setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości to bez wątpienia ważny i wyjątkowy moment w życiu polskiego społeczeństwa, na pewno moment historyczny, w którym dane jest nam uczestniczyć. To oczywiście chwila, w której jak co roku wspominamy twórców niepodległej Polski i kluczowe wydarzenia symbolicznego 1918 roku.

 

Planując nasze szkolne obchody tego święta skupiliśmy się jednak przede wszystkim nie na tym co wydarzyło się sto lat temu, lecz na tym, co zaszło w ciągu mijającego właśnie stulecia, co Polacy osiągnęli, jak zaistnieli w świadomości międzynarodowej i jak na nią wpłynęli, co stworzyli, odkryli, zdobyli, na tym, z czego mogą być dumni. Mijający tydzień był również dla nas wszystkich okazją do zbliżenia się do polskiej kultury, sztuki, muzyki ostatniego stulecia, a także do wyjątkowej podróży palcem po mapie w poszukiwaniu mniej lub bardziej znanych nam miejsc w Polsce. Chcieliśmy bowiem stworzyć okazję i zaangażować nas wszystkich w działania, dzięki którym zwrócimy uwagę na te elementy polskości, które z racji tego, że są fragmentami bliskiej , otaczającej nas na co dzień rzeczywistości, po prostu nam umykają, a jestem pewna, ze to one przede wszystkim budują w młodych ludziach poczucie narodowej tożsamości, satysfakcji, dumy.

 

Chciałabym również przy tej okazji podzielić się osobistą refleksją na temat niepodległości. Myślę, że niepodległość nie jest po prostu wydarzeniem, świętem lub czymś, co mamy dane, co istnieje na zewnątrz niezależnie od nas. Niepodległość jest to sposób, jak jesteśmy sobą u siebie, jak czujemy się i jesteśmy wolni i jak tworzymy relacje z innymi ludźmi. I tylko troszcząc się o tak rozumiane wewnętrzne i osobiste poczucie niepodległości możemy współtworzyć i dbać o prawdziwie niepodległe społeczeństwo.

Już wkrótce przedstawimy obszerną relację z tygodniowych obchodów 100-lecia Niepodległości Polski w naszej szkole.